اسکن ام آر آی لگن چیست؟

اسکن MRI از آهنرباها و امواج رادیویی برای ثبت تصاویر داخل بدن شما بدون ایجاد برش جراحی استفاده می کند. این اسکن به پزشک اجازه می دهد تا بافت های نرم بدن مانند ماهیچه ها و اندام ها را بدون اینکه استخوان های شما مانع دید شوند، ببیند.

اسکن ام آر آی لگن به طور خاص به پزشک کمک می کند تا استخوان ها، اندام ها، رگ های خونی و سایر بافت ها را در ناحیه لگن شما ببیند – ناحیه ای بین باسن شما که اندام های تناسلی و چندین ماهیچه حیاتی شما را نگه می دارد.

اسکن MRI به پزشک کمک می کند تا مشکلات احتمالی موجود در سایر آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس را جستجو کند. پزشکان همچنین از اسکن MRI لگن برای تشخیص درد غیرقابل توضیح لگن، بررسی گسترش برخی سرطان‌ها یا درک بهتر شرایطی که باعث علائم شما می‌شوند، استفاده می‌کنند.

MRI برخلاف اشعه ایکس و سی تی اسکن از اشعه استفاده نمی کند، بنابراین جایگزین ایمن تری به خصوص برای زنان باردار یا کودکان خردسال در نظر گرفته می شود.

چرا به اسکن ام آر آی لگن نیاز دارم؟

از آنجایی که ناحیه لگن شما اندام‌های تناسلی شما را نگه می‌دارد، پزشک ممکن است به دلایل مختلف بسته به جنسیت شما آزمایش را تجویز کند.

اسکن ام آر آی لگن یک آزمایش مفید برای هر دو جنس است اگر موارد زیر را دارید:

نقائص هنگام تولد
آسیب یا ضربه در ناحیه لگن
نتایج غیر طبیعی اشعه ایکس
درد در ناحیه تحتانی شکم یا لگن
مشکلات غیر قابل توضیح در دفع ادرار یا مدفوع
سرطان (یا سرطان مشکوک) در اندام های تناسلی، مثانه، رکتوم یا مجاری ادراری
برای زنان، پزشک ممکن است برای بررسی بیشتر دستور MRI لگن را بدهد:

ناباروری
خونریزی نامنظم واژن
توده ها یا توده ها در ناحیه لگن شما (مانند فیبروم رحم)
درد غیر قابل توضیح در قسمت پایین شکم یا ناحیه لگن شما
برای مردان، ام آر آی لگن ممکن است به دنبال شرایطی مانند موارد زیر باشد:

یک بیضه نزول نکرده
وجود توده در کیسه بیضه یا بیضه یا تورم در آن ناحیه
پزشک شما توضیح خواهد داد که چرا آنها آزمایش را تجویز کرده اند، و آنها به دنبال چه چیزی هستند، قبل از انجام عمل.

خطرات اسکن ام آر آی لگن چیست؟

خطرات کمی از اسکن MRI وجود دارد زیرا این آزمایش از اشعه استفاده نمی کند. با این حال، برای کسانی که ایمپلنت های حاوی فلز دارند، خطراتی وجود دارد. آهنرباهای مورد استفاده در MRI می توانند باعث ایجاد مشکلاتی در ضربان سازها شوند یا باعث جابجایی پیچ ها یا پین های کاشته شده در بدن شوند.

در صورت داشتن هر یک از ایمپلنت های زیر حتما به پزشک خود اطلاع دهید:

مفاصل مصنوعی
دریچه های مصنوعی قلب
صفحات فلزی یا پیچ های حاصل از جراحی های ارتوپدی
ضربان ساز
گیره های فلزی از جراحی آنوریسم
گلوله یا سایر قطعات فلزی
یکی از عوارضی که می تواند ایجاد شود واکنش آلرژیک به رنگ کنتراست است. رایج ترین نوع رنگ کنتراست، گادولینیوم است. با این حال، انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی بیان می کند که این واکنش های آلرژیک اغلب خفیف هستند و به راحتی با دارو کنترل می شوند. به زنان توصیه می شود 24 تا 48 ساعت پس از مصرف رنگ کنتراست به فرزندان خود شیر ندهند.

اگر کلاستروفوبیک هستید یا در فضاهای بسته مشکل دارید، ممکن است در حین کار با دستگاه ام آر آی احساس ناراحتی کنید. پزشک شما ممکن است داروهای ضد اضطراب را برای کمک به ناراحتی تجویز کند. در برخی موارد، پزشک می تواند شما را آرام کند.

چگونه برای اسکن ام آر آی لگن آماده شوم؟

قبل از انجام آزمایش، اگر دستگاه ضربان ساز یا هر نوع فلز دیگری در بدن شما کاشته شده است، به پزشک خود اطلاع دهید. بسته به نوع ضربان ساز شما، پزشک ممکن است روش دیگری مانند سی تی اسکن را برای بررسی ناحیه لگن پیشنهاد کند. با این حال، برخی از مدل های ضربان ساز را می توان قبل از MRI ​​مجددا برنامه ریزی کرد تا دچار اختلال نشوند.

همچنین از آنجایی که MRI از آهنربا استفاده می کند، می تواند فلزات را جذب کند. در صورت وجود هر نوع فلز در بدن خود از رویه ها یا تصادفات به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین باید قبل از انجام آزمایش، هر فلزی از جمله جواهرات و سوراخ‌های بدن را از بدن خود جدا کنید. و شما را به لباس بیمارستانی تبدیل می کنید تا فلز روی لباس شما روی آزمایش تاثیری نداشته باشد.

برخی از معاینات MRI رنگ کنتراست را از طریق یک خط IV به جریان خون تزریق می کنند. این به ارائه تصویر واضح تری از رگ های خونی در آن ناحیه کمک می کند. رنگ – معمولاً گادولینیوم – گاهی اوقات می تواند باعث واکنش آلرژیک شود. در مورد هر گونه آلرژی که ممکن است داشته باشید یا اگر در گذشته واکنش آلرژیک داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید.

در برخی موارد، قبل از معاینه باید روده های خود را پاکسازی کنید. این ممکن است نیاز به استفاده از ملین ها یا تنقیه داشته باشد. همچنین ممکن است لازم باشد چهار تا شش ساعت قبل از امتحان ناشتا باشید. زنان ممکن است برای این معاینه نیاز به داشتن مثانه پر داشته باشند، بسته به هدف معاینه آنها. قبل از انجام اسکن، حتماً آمادگی های لازم را با پزشک خود بررسی کنید.

روش اسکن ام آر آی لگن چیست؟

طبق گفته کلینیک مایو، میدان مغناطیسی تولید شده توسط MRI به طور موقت مولکول های آب را در بدن شما هماهنگ می کند. امواج رادیویی این ذرات تراز شده را می گیرند و سیگنال های ضعیفی تولید می کنند که دستگاه سپس آنها را به عنوان تصویر ثبت می کند.

اگر آزمایش شما نیاز به رنگ کنتراست داشته باشد، یک پرستار یا پزشک آن را از طریق یک خط IV به جریان خون شما تزریق می کند. ممکن است لازم باشد قبل از شروع آزمایش منتظر بمانید تا رنگ در بدن شما گردش کند.

یک دستگاه MRI شبیه یک دونات فلزی و پلاستیکی بزرگ با یک نیمکت است که به آرامی شما را به مرکز دهانه می‌لغزد. اگر دستورالعمل های پزشک خود را دنبال کنید و تمام فلزات را بردارید، در داخل و اطراف دستگاه کاملاً ایمن خواهید بود. روی میزی که داخل دستگاه می‌چرخید به پشت دراز می‌کشید. و ممکن است یک بالش یا پتو دریافت کنید تا هنگام دراز کشیدن روی نیمکت راحت‌تر شوید.

تکنسین ممکن است سیم پیچ های کوچکی را در اطراف ناحیه لگن شما قرار دهد تا کیفیت تصاویر اسکن را بهبود بخشد. اگر پروستات یا رکتوم در مرکز اسکن باشد، ممکن است لازم باشد یکی از سیم پیچ ها به داخل رکتوم شما برود.

تکنسین در اتاق دیگری خواهد بود و حرکت نیمکت را با استفاده از یک کنترل از راه دور کنترل می کند. اما آنها می توانند از طریق یک میکروفون با شما ارتباط برقرار کنند.

دستگاه ممکن است در هنگام گرفتن تصاویر، صداهای بلند و کوبنده ایجاد کند. بسیاری از بیمارستان ها گوش گیر ارائه می دهند، در حالی که برخی دیگر تلویزیون یا هدفون دارند تا به شما در گذران زمان کمک کنند.

همانطور که دستگاه عکس می گیرد، تکنسین از شما می خواهد که نفس خود را برای چند ثانیه حبس کنید. در طول آزمایش چیزی احساس نخواهید کرد، زیرا آهنرباها و فرکانس های رادیویی، مانند رادیوهای FM، قابل لمس نیستند. MRI معمولی لگن 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.